CEM KARACA’YI ANARKEN

8 Şubat 2004... Cem Karaca’nın ölüm günü... Yağmurlu soğuk bir günde ayrıldı aramızdan büyük sanatçı. Bugün sonsuzluğa göç etmesinin onuncu yıldönümü. Saygıyla anıyorum değerli sanatçımızı.

Şarkılarıyla yaşamakta... Yalnızca şarkılarıyla mı?

İlk gençlik yıllarımda sevmiştim Cem Karaca’yı. Şarkılarının çoğunu ezberlerdim o zamanlar. Sesi, dağlardan kükreyerek akan bir çağlayandı. Anadolu kokusu vardı ezgilerinde. Konserleri, birçok sanatçıya nasip olmayacak biçimde kalabalık olurdu. Politik şarkıları da kucaklardı kitleleri. Her kesimden kişi Karaca’yı zevkle dinlerdi.

Bakırköy’e yerleştiğimde ilk tanıştığım kişilerden olmuştu Cem Karaca. Bakırköy’deki birçok etkinlikte birlikte olmuştuk onunla. Gerçek bir Bakırköylü, su katılmamış bir kentliydi.

Sanatçı bir ailenin, sanatçı bir çocuğuydu. Aile Bakırköy’de oturdu yıllarca, Bakırköy’de ebediyete göçtü. Cem Karaca da tıpkı annesi gibi Yenimahalle’de Tayyareci Sadık sokakta oturdu yıllarca.

Tayyareci Sadık, ilk hava şehitlerimizdendi. 27 Şubat 1914’te Kudüs’e giderken arkadaşı Tayyareci Fethi ile bulundukları uçak, Taberiye Gölü yakınlarındaki Cehennem Vadisi’nde düştü ve bu iki havacımız şehit oldu. Cem Karaca’nın yıllarca oturduğu baba evinin bulunduğu sokak, böylesine önemli bir tarihsel kişiliğin adını taşımaktaydı.

Cem Karaca'nın annesi, Toto Karaca değerli bir sanatçıydı. 1992'de aramızdan ayrılmıştı. Yine aynı yıl içinde yapılan belediye başkanlığı için ara seçimi, Bakırköy'de ANAP kazanmıştı. Popüler işlerden hoşlanan ANAP’lı yöneticiler, Cem Karaca’ya: “Oturduğunuz sokağın adını Toto Karaca olarak değiştirelim.” diyerek öneride bulunurlar. İlk bakışta güzel bir öneridir bu. Cem Karaca’nın ünlü bir tiyatro sanatçısı olan annesinin adı, yıllarca yaşadıkları evin sokağına verilmek istenmekteydi.

Cem Karaca, benim de bulunduğum bir ortamda, desteklemediğim bu öneriyi hiç düşünmeden reddetti. “İlk hava şehitlerimizden biri olan Tayyareci Sadık’ın adının sokağımızdan silinmesine karşıyım.” dedi büyük sanatçı. “Annemin adını yeni bir sokağa verebilirsiniz.” diyerek de konuyu kapattı.

Herkesin hak etmediği sanın, şöhretin peşinde koştuğu ülkemizde ne yazık ki tarihe saygı azalmakta. Tarihsel kişilikler unutulmakta. Cem Karaca’nın o gün yüzündeki ifadeyi görmek gerekirdi. Bir şehide saygı göstermenin içtenliği herkesi çok etkilemişti o an. Sokak adının değiştirilmesini önerenler bin pişman oldular. Usta sanatçı, bu davranışıyla yöneticilere hem tarih dersi hem de insanlık dersi verdi oracıkta.

İşte, büyük sanatçı olmak budur. Ulusun değerlerine saygı göstermektir iyi yurttaş olmanın gereği.

                                                                       Adil Hacıömeroğlu

                                                                       8 Şubat 2014